Nagroda dla mjr. Stanisław Luziński 20.VII.1936r. Dęblin "Dyrektorowi Nauk - Oficerowie uczniowie", BARDZO RZADKIE
wysokość ok. 53cm, rozmiar podstawy ok. 10 x 12,5cm , wysokość podstawy ok. 11cm, szerokość między skrzydłami ok. 35,5cm , wysokość figury Ikara ok. 27,5cm
piękna pełnoplastyczna rzeźba Ikara w typie artystycznych brązów Braci Łopieńskich i renomowanych warszawskich zakładów odlewniczych, wyjątkowo piękna rzeźba! [zdjęcia i film nie oddają w 100% jej wybitnej klasy - zdecydowanie polecam obejrzeć ją na żywo w Poznaniu w antykwariacie!]
Stanisław Luziński [6.9.1895 Skierniewice – 24.4.1965 Warszawa] - ukończył 7-klasowe Gimnazjum Matematyczne w Warszawie , przez rok studiował w Belgii na Wydziale Handlu (w Liege). W trakcie I wojny światowej słuzył w armii zaborcy rosyjskiego, gdzie dosłużył się stopnia chorążego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej walczył we Lwowie w 2 Pułku Strzelców Lwowskich, potem w 39 Pułku Piechoty [dowódca kompanii karabinów maszynowych]. W 1921 roku odbył szkolenie lotnicze w Szkole Pilotów w Bydgoszczy, następnie w Toruniu w Oficerskiej Szkole Obserwatorów Lotniczych. W 1924 latał jako obserwator w 43 eskadrze w 4 pułku lotniczym w Toruniu. W 1925 roku odbył staż w Szkole Strzelania i Bombardowania we Francji. W 1928 roku został kierownikiem wyszkolenia w Grudziądzu w Szkole Strzelania i Bombardowania [komendant].
Rozkazem dziennym 1 Pułku Lotniczego z dn. 13 IX 1929r kpt.obs. Stanisław Luziński podjął formowanie kolejnej eskadry niszczycielskiej nocnej. Rozkaz organizacyjny z dn. 17 V 1929r - określał m.in. numerację i nazwę tworzącej się jednostki 212 Eskadra Niszczycielska Nocna. Organizacyjnie i taktycznie podlegała dowództwu II Dyonu Niszczycielskiego Nocnego, zajmując miejsce 13 Eskadry przesuniętej do I Dyonu Liniowego [Dowódca od września 1929 do kwietnia 1931], wyposażenie: listopad 1929r - Forman F-68 "Goliath" (dwu silnikowe) , lipiec 1930r - Fokker F-VIIB/3m (3 samoloty) , miejsce stacjonowania [GRUDZIĄDZ] i działania:5 V - 28 VI 1930r - kurs pilotażu nocnego 3 - 23 VII 1930r - "Szkoła ognia", Grudziądz-Grupa ]. Podczas Kampanii Wrześniowej załogi 212 Eskadry Bombowej wykonywały zadania bojowe w składzie X Dywizjonu Bombowego operującego w składzie Brygady Bombowej.
W latach 1933-1936 dyrektor naukowy w Dęblińskim Centrum Wyszkolenia Lotniczego [nagroda oferowana na tej aukcji dotyczy tego okresu w karierze Stanisława Luzińskiego - w tym czasie w stopniu majora]. W marcu 1939 roku objął funkcję zastępcy dowódcy 2 Pułku Lotniczego w Krakowie. We wrześniu 1939 roku w Rumunii przygotowywał przyjęcie samolotów myśliwskich [misja bezowocna, samoloty nie dotarły], potem szef placówki tranzytowo - transportowej w Atenach odpowiedzialny za ewakuację polskich pilotów. W 1940 roku nadzorował ewakuację ośrodka szkolnego do Wielkiej Brytanii. W Anglii pełnił funkcję komendanta baz RAF-u i delegata dowódcy Polskich Sił Powietrznych na Środkowy Wschód. W latach 1944-46 komendant stacji Blackpool. Zmarł w 1965 roku, spoczywa na Cmenatrzu Bródnowskim w Warszawie.
